تفسیر سوره #غاشیه (۱۲)
بسم اللهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
(بخوان این سوره را) به نام خدای رحمتگر مهربان
فصل اول: رویداد فراگیر قیامت
آیات ۱ - ۱۶
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَة★ِ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَة★ٌعَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ
⬇ ⬇. ⬇. ⬇. ⬇. ⬇
گاهی اوقات چیزهایی هست که وقتی از آنها استفاده میکنیم نیرو میگیریم،
انگار پر و بال پیدا میکنیم
مثلا وقتی علم میآموزیم
و حقایقی را یاد میگیریم،
مثل آدمی هستیم که قبلا گرسنه بوده
و یک غذای مقوی خورده،
قلبمان روشن میشود و روحمان از یادگیری این حقایق تغذیه شده
و نشاط پیدا میکند
یا مثلا وقتی کار نیکی انجام میدهیم، عبادتی میکنیم،
قرآن و دعا میخوانیم،
قدم خیری برای مردم برمیداریم،
خدمتی برای رضای خدا انجام میدهیم … احساس سبک بالی میکنیم
برعکس وقتی غیبت میکنیم،
ظاهرش لذت بخش است، اما باطنش نفرتآور
مثل اینکه یک چیز بدمزه و بدبو را میخوریم
که طعم و بوی بدش آزارمان میدهد
اولش لذت می بریم، ولی بعد از اینکه غیبتمان تمام شد احساس ناراحتی و اضطراب میکنیم
یعنی این غذای روح ما نبوده،
فقط شباهت به غذا داشته؛
در نتیجه، دائما گرسنهتر و به خوردن
و غیبت کردن حریصتر میشویم
و رنج بیشتری میبریم
ما غذای روحمان را اشتباه گرفتهایم، اشتباه خوردهایم چون با فطرتمان سازگاری ندارد
این غذاهای شبههناک و اشتباهی،
در روز غاشیه به شکل ضریع
و خار خشک و بدبو
و آب جوشان،
که متناسب با آن عالم است تجسم میکند.
و در حقیقت این غذای رنجآور و ذلت آفرین و این آب داغ را
ما از همین دنیا با خودمان بردهایم
اینها جزء شخصیت ماست و از ما جدا شدنی نیستند،
فقط شکلشان با آن عالم متناسب میشود.برداشت از کانال تفسیر قرآن
آخرین نظرات