مقصود امام حسین علیه السلام از این جمله «من برای امربه معروف و نهی از منکر قیام کردم» چیست؟
امام حسین علیه السلام با این عبارت،می خواهند نقش محوری امر به معروف و نهی از منکر را نشان دهند؛به گونه ای که هدف نهایی قیام خویش را تحقق این امرمی دانند.ادیان الهی با شناساندن معروف و منکر و در واقع خوب و بد، حق و باطل،ظلمت و نور،فضایل به انسان ها و به دنبال آن دستور به انجام معروف ها و بازداشتن از منکرها،هدایت الهی را به آدمی می آموزند و او را به صراط مستقیم رهنمون می شوند.رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره اهمیت و جایگاه ویژه امر به معروف ونهی از منکر می فرماید:«کسی که امر به معروف و نهی از منکر کند، جانشین خدا در روی زمین و جانشین کتاب خدا و جانشین رسول خداست».«میزان الحکمة،ج3،ص80»
وحضرت علی علیه السلام فرموده اند:«قوام شریعت[دین]امر به معروف و نهی از منکر است».«غررالحکم،ج2،ص400»
قرآن کریم ویژگی«امر به معروف و نهی از منکر»را در مؤمنان، بر اقامه ی نماز و دادن زکات و اطاعت از خدا و رسولش مقدم می دارد.«توبه،آیه 7»
امام باقر علیه السلام نیزدرحدیثی می فرماید:«امربه معروف ونهی ازمنکرراه پیامبران است.برنامه افراد صالح و شایسته است.واجبی است که سایر واجبات دیگر آن اقامه می شوند.امنیت راه ها درسایه آن حاصل می شود.حلیت کسب هابه سبب آن است.درسایه امر به معروف و نهی ازمنکراست که دشمنان را به رعایت انصاف وادارمی سازد،... کارها درسایه امربه معروف ونهی از منکر به سامان می رسد».«اصول کافی،ج5،1،ص55»
بنابراین ،اصل امربه معروف و نهی از منکر مخصوص امام حسین علیه السلام نیست ؛بلکه وظیفه ی تمامی پیامبران ،رسولان ،امامان ،صالحان و مؤمنان می باشد. اما از آنجا که معروف و منکر در زمان سید الشهداء عیله السلام به شدت مختلط گردیده و از سوی منکر در تمامی ابعاد ،رایج شده بود و معروف در تمام ساحت هایش متروک مانده بود واین وضعیت منجر به خاموشی دین اسلام وفراموشی سنت نبوی وعلوی گشته بود ؛ اباعبدالله علیه السلام ، اعتراض به وضع موجود احیای سیره رسول خدا علیه السلام ودین اسلام ودفاع از آن را تنها در سایه امر به معروف ونهی از منکر محقق می دانست.به همین دلیل آن حضرت هدف از قیام خویش را اصلاح جامعه به وسیله امر به معرف ونهی از منکر بیان می کرد:«انی لم اخرج اشرا ولا بطر ا ولا مفسدا و لا ظالما و انما خرت لطلب الا صلاح فی امه جدی علیه السلام ارید آن آمر بالمعروف وانهی عن المنکر».«بحار الانوار،ج44،باب37،ح2»
برگرفته از کتاب پرسش ها و پاسخ های دانشجویان،دفتر نشر معارف،1386
آخرین نظرات